ซากิตขึ้นชกมวยสากลครั้งแรกเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2530 ชนะน็อค จอห์นนี่ วิลเลียม ยก 1 จากนั้นขึ้นชกชนะเป็นส่วนใหญ่ เคยเดินทางมาชกในไทยเมื่อ พ.ศ. 2532 ชนะคะแนน ดาวใหม่ ศิษย์โคดม และแพ้คะแนน บางแสน ยอดมวยดัง จากนั้น ได้ครองแชมป์ฟิลิปปินส์รุ่นเฟเธอร์เวทเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2533 ชนะน็อค ตรีกัน ปานาส ยก 3 ป้องกันตำแหน่งได้ 2 ครั้ง ก็ได้ไปชิงแชมป์ OPBF รุ่นเฟเธอร์เวทที่เกาหลีใต้ เมื่อ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2533 แพ้คะแนน ปาร์ค ยุงคยุน ไม่ได้แชมป์ ต่อมา ซากิตได้ชิงแชมป์ OPBF รุ่นเฟเธอร์เวทที่ว่างเมื่อ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2534 ชนะน็อค ร็อบบี ราแฮมเมตัน ยก 6 ที่ อินโดนีเซีย ป้องกันตำแหน่งได้ 2 ครั้ง ก่อนจะเสียแชมป์ไปเมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2535 แพ้คะแนน เซอิจิ อาซากาวา ที่ ญี่ปุ่น ซากิตขึ้นชกชนะต่อเนื่องอีก 5 ครั้ง ก็ได้ชิงแชมป์ OPBF รุ่นเฟเธอร์เวทที่ว่างเมื่อ 11 กันยายน พ.ศ. 2536 ชนะคะแนน ออกกี บักริน ที่ ฟิลิปปินส์ จากนั้น ซากิตป้องกันแชมป์ได้ 1 ครั้ง ก็เสียแชมป์ให้ทสึโยชิ ฮาราดาไป โดยเป็นฝ่ายแพ้คะแนนเมื่อ 26 เมษายน พ.ศ. 2537 ซากิตกลับมาครองแชมป์ OPBF ได้เป็นสมัยที่ 3 เมื่อขึ้นชิงแชมป์ที่ว่างเมื่อ 30 กันยายน พ.ศ. 2537 ชนะคะแนน สิงห์หนุ่ม ชูวัฒนะ ป้องกันตำแหน่งได้ 2 ครั้ง ก็เสียแชมป์ให้ ยูจิ วาตานาเบ้ ไป โดยเป็นฝ่ายแพ้น็อคในยกที่ 4 เมื่อ 11 กันยายน พ.ศ. 2538 หลังจากซากิตเสียแชมป์ไปแล้ว เขาขึ้นชกอีกเพียง 3 ครั้ง หลังจากที่ชกแพ้น็อค มาซาอากิ โมโรโอกะ ยก 4 เมื่อ 2 กันยายน พ.ศ.2539 แล้วเขาก็แขวนนวมไป